ჩვენი მთავარი პროდუქტები: ამინოს სილიკონი, ბლოკის სილიკონი, ჰიდროფილური სილიკონი, მათი სილიკონის ყველა ემულსი, ჭუჭყიანი სისწრაფე, წყლის repellent (ფლუორინი უფასო, ნახშირბადის 6, ნახშირბადის 8), დემინის სარეცხი ქიმიკატები (ABS, ფერმენტები, Spandex Protector, Manganese Remover) ძირითადი საექსპორტო ქვეყნები: ინდოეთი, პაკისტანი, ინდონეზია, უზბეკეთი და ა.შ.

ადამიანების ცხოვრების სტანდარტების გაუმჯობესებით, მომხმარებელთა მოთხოვნები საკვებისთვის არ შემოიფარგლება მხოლოდ გონივრული კვების ღირებულებით, არამედ ასევე მოითხოვს საკვებს, რომ ჰქონდეს დამაკმაყოფილებელი ხარისხი სენსორულ მახასიათებლებში, როგორიცაა გარეგნობა, ფერი, არომატი, გემო, სიბლანტე, სიახლე და ა.შ.

ემულგატორები, როგორც საკვების დანამატები კონდიცირების მიზნით, მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ კვების ინდუსტრიაში. მოდით გადავხედოთ ემულგატორების მოქმედების მექანიზმს!

ემულსი

საკვებში საერთო ემულსიური წყალი ან წყალხსნარი შედგება, რომელსაც კოლექტიურად მოიხსენიებენ, როგორც ჰიდროფილურ ფაზას; სხვა ფაზა არის ორგანული ფაზა, რომელიც წყალთან არის გაუგებარი, ასევე ცნობილია როგორც ლიპოფილური ფაზა. ორი გაუგებარი სითხე, როგორიცაა წყალი და ზეთი, შეიძლება შექმნან ორი სახის ემულსიები, როდესაც შერეულია, კერძოდ, წყალი ზეთში (O/W) და წყალი ზეთში (ვ/ო) ემულსიებში.

ზეთის ემულსიაში წყალში, ზეთი იშლება, როგორც წყალში მცირე წვეთები, ზეთის წვეთებით, როგორც დისპერსიული ფაზა და წყალი, როგორც დისპერსიული საშუალო. მაგალითად, ძროხის რძე არის O/W ემულსია; წყალში ნავთობის ემულსიებში, პირიქით, მართალია. წყალი იშლება, როგორც პატარა წვეთები ზეთში, წყალში, როგორც დისპერსიული ფაზა და ზეთი, როგორც დისპერსიული საშუალო. მაგალითად, ხელოვნური კარაქი არის W/O ემულსიის ტიპი.

ემულგატორების მოქმედების მექანიზმი

საკვების ემულგატორები, რომლებიც ასევე ცნობილია როგორც სურფაქტანტები, არის ნივთიერებები, რომლებიც გადაუდებელი სითხეები ერთნაირად დაშლილ ფაზებად აქცევენ (ემულსიებს). საკვებს, როდესაც მათ შეუძლიათ მნიშვნელოვნად შეამცირონ ინტერფეისალური დაძაბულობა ზეთსა და წყალს შორის, რაც საშუალებას აძლევს გაუგებარ ზეთებს (ჰიდროფობიურ ნივთიერებებს) და წყალს (ჰიდროფილურ ნივთიერებებს) შექმნან სტაბილური ემულსიები, როგორც საკვები დანამატები.

ერთი მხრივ, ემულგატორები ქმნიან თხელი მოლეკულური ფენას ურთიერთგამომრიცხავი ფაზის ზედაპირებზე, ამცირებენ მთელი სისტემის ზედაპირის თავისუფალი ენერგიას და ქმნიან ახალ ინტერფეისებს. ემულგატორის მოლეკულებს აქვთ ჰიდროფილური და ოლეოფილური ფუნქციური ჯგუფები, რომელთაც შეუძლიათ ზეთის და წყლის ურთიერთგამომრიცხავი ფაზის ზედაპირებზე ადსორაცია, წარმოქმნან თხელი მოლეკულური ფენა და შეამცირონ ინტერფაზური დაძაბულობა ორ ფაზას შორის. ანუ, ნავთობის მოლეკულის და ემულგატორის ოლეოფილური ნაწილი ერთ მხარეს არის, ხოლო წყლის მოლეკულის ჰიდროფილური ნაწილი და ემულსიფიკატორი მეორე მხარეს მდებარეობს. ეს ურთიერთქმედება ორს შორის იწვევს ინტერფეისალური დაძაბულობის შეცვლას;

მეორეს მხრივ, წვეთის ზედაპირზე დამცავი ადსორბციის ფენის ფორმირებით, იგი ანიჭებს წვეთს ძლიერი სივრცული სტაბილურობით. რაც უფრო მეტი ემულგატორები ემატება, მით უფრო დიდია ინტერფეისალური დაძაბულობის დაქვეითება. ეს საშუალებას აძლევს ადრე გაუგებარი ნივთიერებების ერთნაირად შერევას, შექმნას ერთგვაროვანი დისპერსიული სისტემა, რომელიც ცვლის ორიგინალურ ფიზიკურ მდგომარეობას, რითაც აუმჯობესებს საკვების შიდა სტრუქტურას და აძლიერებს მის ხარისხს.
ჰიდროფილური და ოლეოფილური წონასწორობის მნიშვნელობა

საერთოდ, ძლიერი ჰიდროფილურობის მქონე ემულგატორები ქმნიან ზეთის/წყლის ემულსიებს, ხოლო ძლიერი ჰიდროფილურობით ემულგატორები ქმნიან წყლის/ზეთის ემულსიებს. ემულსიფიკატორების ჰიდროფილური და ლიპოფილური ბალანსის დასადგენად, ჩვეულებრივ გამოიყენება HLB მნიშვნელობა (ჰიდროფილური ლიპოფილური ბალანსის მნიშვნელობა), ხოლო HLB მნიშვნელობა გამოიყენება ემულგატორების ჰიდროფილურობის დასადგენად. არსებობს HLB მნიშვნელობის სხვადასხვა გაანგარიშების მეთოდი,

განსხვავების ფორმულა: HLB = ჰიდროფილური ჯგუფის ჰიდროფილურობა - ლიპოფილური ჯგუფის ჰიდროფობიურობა

თანაფარდობის ფორმულა: HLB = ჰიდროფილური ჯგუფის ჰიდროფილურობა/ოლეოფილური ჯგუფის ჰიდროფობიურობა

თითოეული ემულგატორის HLB მნიშვნელობა შეიძლება განისაზღვროს ექსპერიმენტული მეთოდებით. 100% ლიპოფილურობის მქონე ემულგატორებისთვის, მათი HLB არის 0 (წარმოდგენილია პარაფინის ცვილით), ხოლო მათთვის, ვისაც 100% ჰიდროფილურობა აქვს, მათი HLB არის 20 (წარმოდგენილია კალიუმის ოლეატით), დაყოფილია 20 თანაბარ ნაწილად, რათა მიუთითოს მათი ჰიდროფილურობისა და ოლეოფილურობის სიძლიერე. რაც უფრო დიდია HLB მნიშვნელობა, მით უფრო ძლიერია ჰიდროფილურობა და რაც უფრო მცირეა HLB მნიშვნელობა, მით უფრო ძლიერია ოლეოფილურობა.

საკვები ემულგატორების დიდი უმრავლესობა არის არაიონური სურფაქტანტები, რომელთა HLB მნიშვნელობები 0-დან 20-მდე მერყეობს. ცხრილში ნაჩვენებია HLB სხვადასხვა მნიშვნელობები და არაიონური ემულგატორების დაკავშირებული თვისებები; იონური სურფაქტანტების HLB ღირებულებაა 0-40. აქედან გამომდინარე, HLB მნიშვნელობებით <10 ემულგატორები ძირითადად ლიპოფილურია, ხოლო HLB მნიშვნელობებით ≥ 10 - ს ემულგატორებს აქვთ ჰიდროფილური მახასიათებლები.

შერეული ემულგატორებისთვის, მათ HLB მნიშვნელობებს აქვთ დანამატის თვისებები. ამრიგად, როდესაც ორი ან მეტი ემულგატორი შერეული და გამოყენებულია, შერეული ემულგატორის HLB მნიშვნელობა შეიძლება გამოითვალოს მის შემადგენლობაში თითოეული ემულგატორის მასობრივი ფრაქციის საფუძველზე:

Hlba, b = hlba · a%+hlbb · b%

ფორმულაში,

HLBA, B არის ემულგატორის A, B- ის HLB მნიშვნელობა, რომელიც შერეულია ერთმანეთთან;

HLBA და HLBB არის ემულგატორების HLB მნიშვნელობები A და B, შესაბამისად;

A% და B% არის A და B პროცენტული შინაარსი შერეულ ემულგატორში, შესაბამისად (ეს ფორმულა ეხება მხოლოდ არაიონური ემულგატორებს).
მომზადების მეთოდები და ემულგატორების გავლენის ფაქტორები

ემულგატორების მომზადების ოთხი მეთოდი არსებობს, კერძოდ, მშრალი გელის მეთოდი, სველი გელის მეთოდი, ნავთობით წყლის ფაზის შერევის მეთოდი და მექანიკური მეთოდი.

მშრალი გელის მეთოდი, რომელიც გულისხმობს ზეთის ფაზაში წყლის დამატებას, რომელიც შეიცავს ემულგატორებს. მომზადების დროს, რეზინის ფხვნილი (ემულსიფიკატორი) პირველ რიგში თანაბრად არის შერეული ზეთით, ემატება გარკვეული რაოდენობით წყალი, გრუნტი და ემულსირდება კოლოსტრუმში, შემდეგ კი წყლით განზავდება სრულ რაოდენობით.

სველი გელის მეთოდი, რომელიც გულისხმობს ზეთის დამატებას წყლის ფაზაში, რომელიც შეიცავს ემულგატორებს. მომზადების დროს, გელი (ემულსიფიკატორი) პირველად იხსნება წყალში, რათა შექმნას slurry, როგორც წყლის ფაზა. შემდეგ, ნავთობის ფაზას ემატება წყლის ფაზაში ეტაპობრივად, გრუნტის კოლოსტრუმში და წყალს ემატება სრული რაოდენობით.

შეურიეთ ზეთისა და წყლის ფაზები და დაამატეთ ისინი ემულგატორში, აურიეთ გარკვეული რაოდენობით ზეთი და წყალი. გახეხეთ არაბული რეზინა ნაღმტყორცნებიდან, შემდეგ სწრაფად გახეხეთ ნავთობისა და წყლის ნარევი კოლოსტრუმში და განზავდეს წყლით.

ემულგატორების მომზადება ძირითადად მოიცავს ორი სითხის ემულგაციას, ხოლო ემულსიფიკაციის ხარისხს მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს ემულსიის ხარისხზე.

ფაქტორები, რომლებიც გავლენას ახდენენ ემულსიფიკაციაში, ძირითადად მოიცავს ინტერფეისალურ დაძაბულობას, სიბლანტესა და ტემპერატურას, ემულსიფიკაციის დროს და გამოყენებული ემულგატორის რაოდენობას. ზოგადად შერჩეულია ემულგატორები, რომლებმაც შეიძლება მნიშვნელოვნად შეამცირონ ინტერფეისალური დაძაბულობა; ემულგატორებისთვის ყველაზე შესაფერისი ემულსიფიკაციის ტემპერატურა დაახლოებით 70 ℃. თუ არაიონური სურფაქტანტები გამოიყენება როგორც ემულგატორები, ემულსიფიკაციის ტემპერატურა არ უნდა აღემატებოდეს მათ მწვერვალის ტემპერატურას; რაც უფრო მეტი ემულგატორია გამოიყენება, მით უფრო სტაბილურია ჩამოყალიბებული ემულსი.

#ქიმიური მწარმოებელი#

#Textile დამხმარე#

#Textile Chemical#

#Silicone Softener#

#Silicone მწარმოებელი#