ჩვენი ძირითადი პროდუქტები: ამინო სილიკონი, ბლოკური სილიკონი, ჰიდროფილური სილიკონი, მათი ყველა სილიკონის ემულსია, დასველების, ხახუნის მდგრადობის გამაუმჯობესებელი, წყალგაუმტარი (ფტორის გარეშე, ნახშირბადი 6, ნახშირბადი 8), დემინის სარეცხი ქიმიკატები (ABS, ფერმენტი, სპანდექსის დამცავი, მანგანუმის მოსაშორებელი). ძირითადი ექსპორტის ქვეყნები: ინდოეთი, პაკისტანი, ბანგლადეში, თურქეთი, ინდონეზია, უზბეკეთი და ა.შ., დამატებითი ინფორმაციისთვის დაგვიკავშირდით: მენდი +86 19856618619 (Whatsapp)

ადამიანების ცხოვრების დონის გაუმჯობესებასთან ერთად, მომხმარებელთა მოთხოვნილებები საკვებზე არ შემოიფარგლება მხოლოდ გონივრული კვებითი ღირებულებით, არამედ მოითხოვს, რომ საკვებს ჰქონდეს დამაკმაყოფილებელი ხარისხი სენსორული მახასიათებლების მხრივ, როგორიცაა გარეგნობა, ფერი, არომატი, გემო, სიბლანტე, სიახლე და ა.შ.

ემულგატორები, როგორც კონდიცირებისთვის განკუთვნილი საკვები დანამატები, მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ კვების მრეწველობაში. მოდით, გადავხედოთ ემულგატორების მოქმედების მექანიზმს!

ემულსია

საკვებში გავრცელებული ემულსია შედგება წყლის ან წყალხსნარისგან, რომელსაც ერთობლივად ჰიდროფილურ ფაზას უწოდებენ; მეორე ფაზა არის ორგანული ფაზა, რომელიც წყალთან შეურეველია, ასევე ცნობილია როგორც ლიპოფილური ფაზა. ორ შეურეველ სითხეს, როგორიცაა წყალი და ზეთი, შერევისას შეუძლია ორი ტიპის ემულსიის წარმოქმნა, კერძოდ, წყლის ზეთში (O/W) და წყლის ზეთში (W/O) ემულსიები.

წყალი ზეთში ემულსიაში ზეთი წყალში პაწაწინა წვეთების სახით დისპერსიული ფაზის სახით დისპერსიული ფაზის სახით დისპერსიული გარემოს სახით დისპერსიული გარემოს სახით დისპერსიული გარემოს სახით დისპერსიული ფაზის სახით დისპერსიული ფაზის სახით დისპერსიული გარემოს სახით დისპერსიული გარემოს სახით ძროხის რძე წარმოადგენს ჟანგბადის/წყლის ემულსიას; წყალი ზეთში ემულსიებში კი პირიქითაა. წყალი ზეთში პაწაწინა წვეთების სახით დისპერსიული ფაზის სახით დისპერსიული ფაზის სახით დისპერსიული გარემოს ...ათავსებს. მაგალითად, ხელოვნური კარაქი წყალ/ჟანგის ემულსიის ერთ-ერთი სახეობაა.

ემულგატორების მოქმედების მექანიზმი

საკვების ემულგატორები, ასევე ცნობილი როგორც ზედაპირულად აქტიური ნივთიერებები, არის ნივთიერებები, რომლებიც გარდაქმნიან შეურეველ სითხეებს ერთგვაროვნად დისპერსიულ ფაზებად (ემულსიებად). საკვებში დამატებისას, მათ შეუძლიათ მნიშვნელოვნად შეამცირონ ზეთსა და წყალს შორის ზედაპირული დაჭიმულობა, რაც შეურეველ ზეთებს (ჰიდროფობიური ნივთიერებები) და წყალს (ჰიდროფილური ნივთიერებები) საშუალებას აძლევს წარმოქმნან სტაბილური ემულსიები საკვები დანამატების სახით.

ერთი მხრივ, ემულგატორები ქმნიან თხელ მოლეკულურ ფენას ურთიერთგამომრიცხავი ფაზების ზედაპირებზე, რაც ამცირებს მთელი სისტემის ზედაპირულ თავისუფალ ენერგიას და ქმნის ახალ ინტერფეისებს. ემულგატორის მოლეკულებს აქვთ ჰიდროფილური და ოლეოფილური ფუნქციური ჯგუფები, რომლებსაც შეუძლიათ ადსორბცია ზეთისა და წყლის ურთიერთგამომრიცხავ ფაზურ ზედაპირებზე, რაც ქმნის თხელ მოლეკულურ ფენას და ამცირებს ორ ფაზას შორის ფაზათაშორის დაჭიმულობას. ანუ, ზეთის მოლეკულისა და ემულგატორის ოლეოფილური ნაწილი ერთ მხარესაა, ხოლო წყლის მოლეკულისა და ემულგატორის ჰიდროფილური ნაწილი მეორე მხარეს. ორს შორის ეს ურთიერთქმედება იწვევს ფაზათაშორისი დაჭიმულობის ცვლილებას;

მეორე მხრივ, წვეთის ზედაპირზე დამცავი ადსორბციული ფენის ფორმირებით, ის წვეთს ძლიერ სივრცით სტაბილურობას ანიჭებს. რაც უფრო მეტ ემულგატორს ემატება, მით უფრო მცირდება ზედაპირული დაჭიმულობა. ეს საშუალებას იძლევა, რომ აქამდე შეურევადი ნივთიერებები ერთგვაროვნად იქნას შერეული, რაც ქმნის ერთგვაროვან დისპერსიულ სისტემას, რომელიც ცვლის საწყის ფიზიკურ მდგომარეობას, რითაც აუმჯობესებს საკვების შიდა სტრუქტურას და აძლიერებს მის ხარისხს.
ჰიდროფილური და ოლეოფილური წონასწორობის მნიშვნელობა

როგორც წესი, ძლიერი ჰიდროფილურობის მქონე ემულგატორები ქმნიან ზეთის/წყლის ემულსიებს, ხოლო ძლიერი ჰიდროფილურობის მქონე ემულგატორები - წყლის/ზეთის ემულსიებს. ემულგატორების ჰიდროფილური და ლიპოფილური ბალანსის საჩვენებლად, როგორც წესი, გამოიყენება HLB მნიშვნელობა (ჰიდროფილური ლიპოფილური ბალანსის მნიშვნელობა), ხოლო HLB მნიშვნელობა გამოიყენება ემულგატორების ჰიდროფილურობის წარმოსადგენად. HLB მნიშვნელობის გამოსათვლელად არსებობს სხვადასხვა მეთოდი,

განსხვავების ფორმულა: HLB = ჰიდროფილური ჯგუფის ჰიდროფილურობა - ლიპოფილური ჯგუფის ჰიდროფობიურობა

თანაფარდობის ფორმულა: HLB = ჰიდროფილური ჯგუფის ჰიდროფილურობა/ოლეოფილური ჯგუფის ჰიდროფობიურობა

თითოეული ემულგატორის HLB მნიშვნელობის განსაზღვრა შესაძლებელია ექსპერიმენტული მეთოდებით. 100%-იანი ლიპოფილურობის მქონე ემულგატორებისთვის მათი HLB არის 0 (წარმოდგენილია პარაფინის ცვილით), ხოლო 100%-იანი ჰიდროფილურობის მქონე ემულგატორებისთვის მათი HLB არის 20 (წარმოდგენილია კალიუმის ოლეატით), დაყოფილი 20 თანაბარ ნაწილად, რათა მიუთითოს მათი ჰიდროფილურობისა და ოლეოფილურობის სიძლიერე. რაც უფრო დიდია HLB მნიშვნელობა, მით უფრო ძლიერია ჰიდროფილურობა და რაც უფრო მცირეა HLB მნიშვნელობა, მით უფრო ძლიერია ოლეოფილურობა.

საკვები ემულგატორების აბსოლუტური უმრავლესობა არაიონური ზედაპირულად აქტიური ნივთიერებებია, რომელთა HLB მნიშვნელობები 0-დან 20-მდე მერყეობს. არაიონური ემულგატორების სხვადასხვა HLB მნიშვნელობები და მათთან დაკავშირებული თვისებები ნაჩვენებია ცხრილში; იონური ზედაპირულად აქტიური ნივთიერებების HLB მნიშვნელობაა 0-40. ამიტომ, ემულგატორები HLB მნიშვნელობებით <10 ძირითადად ლიპოფილურია, ხოლო ემულგატორები HLB მნიშვნელობებით ≥ 10-ს აქვთ ჰიდროფილური მახასიათებლები.

შერეული ემულგატორების შემთხვევაში, მათ HLB მნიშვნელობებს აქვთ ადიტიური თვისებები. ამიტომ, როდესაც ორი ან მეტი ემულგატორი შერეული და გამოყენებულია, შერეული ემულგატორის HLB მნიშვნელობის გამოთვლა შესაძლებელია მის შემადგენლობაში თითოეული ემულგატორის მასური ფრაქციის საფუძველზე:

HLBa,b =HLBa·A%+HLBb·B%

ფორმულაში,

HLBa,b არის ემულგატორის a და b-ს HLB მნიშვნელობა, რომლებიც ერთმანეთშია შერეული;

HLBa და HLBb შესაბამისად, ემულგატორების a და b HLB მნიშვნელობებია;

A% და B% შესაბამისად, შერეულ ემულგატორში a და b ნივთიერებების პროცენტული შემცველობაა (ეს ფორმულა მხოლოდ არაიონურ ემულგატორებს ეხება).
ემულგატორების მომზადების მეთოდები და გავლენის ფაქტორები

ემულგატორების მომზადების ოთხი მეთოდი არსებობს: მშრალი გელის მეთოდი, სველი გელის მეთოდი, ზეთ-წყლის ფაზის შერევის მეთოდი და მექანიკური მეთოდი.

მშრალი გელის მეთოდი, რომელიც გულისხმობს წყლის დამატებას ემულგატორების შემცველ ზეთოვან ფაზაში. მომზადების დროს, რეზინის ფხვნილი (ემულგატორი) ჯერ თანაბრად ერევა ზეთს, ემატება გარკვეული რაოდენობის წყალი, დაფქვავენ და ემულსიფიცირებენ ხსენად, შემდეგ კი წყლით გაზავებენ სრულ რაოდენობამდე.

სველი გელის მეთოდი, რომელიც გულისხმობს ზეთის დამატებას ემულგატორების შემცველ წყლის ფაზაში. მომზადების დროს, გელი (ემულგატორი) თავდაპირველად იხსნება წყალში წყლის ფაზის სახით სუსპენზიის წარმოსაქმნელად. შემდეგ, ზეთოვანი ფაზა ეტაპობრივად ემატება წყლის ფაზას, იფქვება ხსენად და წყალი ემატება სრული რაოდენობით.

ზეთისა და წყლის ფაზები აურიეთ და დაუმატეთ ემულგატორს, გარკვეული რაოდენობის ზეთისა და წყლის შერევით. არაბული რეზინა დაფქვით ნაღმტყორცნად, შემდეგ სწრაფად დაფქვით ზეთისა და წყლის ნარევი ხსენად და გააზავეთ წყლით.

ემულგატორების მომზადება ძირითადად ორი სითხის ემულგაციას გულისხმობს და ემულსიფიკაციის ხარისხი მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს ემულსიის ხარისხზე.

ემულგაციაზე მოქმედი ფაქტორები ძირითადად მოიცავს ზედაპირული დაჭიმულობას, სიბლანტეს და ტემპერატურას, ემულგიფიკაციის დროს და გამოყენებული ემულგატორის რაოდენობას. როგორც წესი, შეირჩევა ემულგატორები, რომლებსაც შეუძლიათ მნიშვნელოვნად შეამცირონ ზედაპირული დაჭიმულობა; ემულგატორებისთვის ყველაზე შესაფერისი ემულგიფიკაციის ტემპერატურა დაახლოებით 70 ℃-ია. თუ ემულგატორებად გამოიყენება არაიონური ზედაპირულად აქტიური ნივთიერებები, ემულგიფიკაციის ტემპერატურა არ უნდა აღემატებოდეს მათ პიკურ ტემპერატურას; რაც უფრო მეტი ემულგატორი გამოიყენება, მით უფრო სტაბილურია წარმოქმნილი ემულსია.

#ქიმიური მწარმოებელი#

#ტექსტილის დამხმარე#

#ტექსტილის ქიმიური ნაწარმი#

#სილიკონის დამარბილებელი#

#სილიკონის მწარმოებელი#